Ay köşesine çekildi... Yalnızlığın "adım hisleri" ışıksız kaldı. Biliyordu ki gelecek, Ona arşınlanan adımlar aydınlanacak. Şimdilik gökkuşağı da yeterdi; nankörce!
Nasıl biz olacağız? Korkuyorum sana zarar vermekten, öylesine Tarifsiz bir öylesine ölürcesine "Ben"den sıyrılamayıp Sen olamadığım zaman Biz olmayı istemek? İzah da beklemiyorum Aslında bekliyorum. Gel bana;beni,senin gözünden... Ben de "biz"e gideyim senin yolundan.
...katıksız ay ışığında, saflıktan arınmak? saflıktan arınmak da ne ola ki! geleceği etkilemesin diye "an" hissini gelecekten taşıyarak. öncesi de, sonrası da sen olsun. O , "an" kavramının kesişiminde.
Yanlış bir şeyin olduğunu;hissettiği, O anlarda ; -miş gibi davranmaya karar verdi... Bilgece. Çünkü,aşk hep vardı,yerçekimi gibi!!! Aktarması gereken? paidesi idi.